κατάκλυστρον

κατάκλυστρον, τὸ (Α)

1. τόπος όπου συρρέει το νερό τής βροχής

2. τετράγωνη αβαθής δεξαμενή στο κέντρο τού ατρίου τής ρωμαϊκής οικίας

3. ορθογώνια οπή στη σκεπή τών ρωμαϊκών οικιών η οποία χρησίμευε για να τρέχει το νερό στην αβαθή δεξαμενή τού κέντρου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατακλύζω + κατάλ. -(σ)τρον (πρβλ. έλα-στρον, κρέμα-στρον)].